دوستان و شاید تحریریه خبر فکر کنند بخاطر رفتار نامناسبشان با من،بنده دائما از این روزنامه انتقاد میکنم؟! اما آرشیو وبلاگ خوانندگان در زمان فعالیت بنده در آن زمان شاهد و گواه من است که بنده در همان روزها هم شاید تنها ترین عضو منتقد روزنامه در باشگاه خوانندگان بودم.
روزنامه خبر ورزشی خیلی بی معرفتی کرد و وقتی این دو بازیکنان در انزوا قرار داشتند و نیاز به حمایت های "سالم"و نه تخریبی داشتند،بدارین الفاظ را در قالب کلمات  نامناسب اما ادبی(!)!(!)نثار این دو بازیکن انجام داد و حتی پای خود را فراتر گذاشت و آنها را بند کفش مجتبی محرمی هم ندانست و شخصیت آنها را به ....کشید!کسانی که فوتبال مجتبی محرمی را ندیده اند،الان فکر می کنند زمانی که مجتبی بازی می کرده چه خبر بوده و افسوس می خورند که چرا بازیهای این نسل طلایی ولی سوخته فوتبال ایران را ندیده اند!
خدا را شکر که سن من به بازیهای مجتبی قد می دهد و آن زمان بازیهای وی را از نزدیک دیده ام و حتی چند صباحی به دلیل زدن تو صورت امیر قلعه نویی،بازیکن منفور آن زمان بوده است!مجتبی را خیلی قبول داشتم و بازیهایش را می پرستیم و با وجود اینکه استقلالی بودم اما در روزهای که در ورزشگاه آزادی دو بازی برگزار می شد و هر دو تیم آبی و قرمز در یک روز بازی می کردند،می نشستم بازی پرسپولیس را بخاطر مجتبی محرمی می دیدم.
اگر این همه حاشیه نوشتم خواستم بگویم مجتبی آنقدر هم که می گویند و می نویسند بازیکن اعجوبه ای نبوده و همین جواد زرینچه خودمان بارها بارها وی را دور می زد و برای استقلال در دربی موقعیت می ساخت!خلاصه اینکه خبرورزشی امروز دقیقا مثل همان کسی شده که به حمایت چندین نفر در خیابان شروع به حرکت کردن می کنه و شعار می دهد!اما بعد از مدتی که از حرکت اولیه آنها می گذرد وقتی بر می گردد تا ببیند چند نفر بهشون اضافه شده،با تعجب می بیند که فقط خودش هست که دستانش گره شده و در فضا می چرخد و شعار می دهد!
اینکه خبر بر روی زمین نمی ماند و بالاخره به تمام دنیا مخابره میشود،تردیدی نیست.اما اینکه بخواهیم خودمان با دست خودمان طناب برگردن بازیکنان خود بیاندازیم و با شاخه و برگ دادن بیهوده به یک اتفاق آنرا انقدر بزرگ کنیم که رسانه های خارجی وقتی این گونه تجریه و تحلیلها را می بینند و نگاه می کنند چه جوی در ورزش و فوتبال ایران بوجود آمده؛خودشان هم یک چیزی به آن خبر و اتفاق اضافه می کنند و یا مهر سیاسی بودن بر روی آن می کوبند و ....
اما اگر این خبر و اتفاق را خیلی ساده و زیاد بزرگ نمی دیدیم و افکار عمومی را متوجه بزرگ بودن آن نمی کردیم و به مردم همانند قبل خیلی ساده قبح و زننده بودن آنرا نشان می دادید و خیلی زود تمامش می کردیم،دیگر امروز شاهد ان نبودیم که به رونالدوی پرتقالی بگویند؛وقتی گل می زنی برو ایران خوشحالی کن!
اینقدر دم از آبرو و حیثت ایران و مردم ایران دم زدید که انگار با این حرکت زشت این دو بازیکن ایران و ملت ایران دیگر آبروی برایش باقی نمانده است!این خودمان هستیم که باعث می شویم خودمان را کوچک بنگارند و بزرگی ملتمان را به سخره بگیرند.عجب تیتر جالبی داشت مطلب غیر ورزشی ی که چند روز پیش در وبلاگم قرار دادم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: